[masoomi]

طبقه بندی کلاس و زنگ کلاه ایمنی بر اساس ANSI
برای حفاظت از سر در برابر انواع خطرات محیط کار باید از کلاه ایمنی استفاده شود.
به طور کلی کلاه ایمنی از قسمت‌های زیر تشکیل شده است:
پوسته‌ی خارجی: قسمت اصلی و بالایی کلاه که از ماده‌ی سخت و صیقلی ساخته شده و
حفاظت اصلی را در مقابل ضربه به عهده دارد.
کلاه یا سر پوش: یک جسم محکم و سخت، به شکل تقریباً نیمه کره که به همراه قسمت های داخلی خود سر را در برابر ضربات مکانیکی، الکتریکی و همچنین بعضی از شرایط نامساعد محیطی محافظت می‌کند.
لبه جلو: برآمدگی جلوی کلاه‌های ایمنی که وظیفه آن تأمین حفاظت اضافی برای ناحیه صورت و پیشانی می‌باشد.
عامل تعلیق ساز: به نوارها، بندها و تسمه‌های داخلی کلاه گفته می‌شود که فاصله‌ی حدود ۲ سانتیمتر، بین کاسه سر و پوسته کلاه به وجود آورده و علاوه بر آن، هم نقش ضربه گیر دارند و هم از تماس سر با پوسته کلاه و عرق نمودن سر جلوگیری می‌نمایند. (در واقع هم نقش ایمنی دارند و هم نقش بهداشتی و ارگونومیکی)
پیشانی بند: قسمتی از ضربه گیر کلاه ایمنی است که بر روی قسمت جلویی سر قرار گرفته و علاوه بر هماهنگی با سایر نوارها و بندهای داخلی، پوسته را جدا از سر نگه می‌دارد.
چانه بند: بندی قابل تنظیم به منظور مهار کلاه بر روی سر است و به طور محکم به پوسته‌ی کلاه متصل بوده و در مواقع وزش باد شدید و یا خم شدن بدن، از افتادن آن جلوگیری می‌نماید.
نوار پشت گردن: یک تسمه‌ی قابل تنظیم در قسمت پشتی کلاه است که از آن برای تغییر محیط ضربه گیر کلاه و متناسب نمودن آن با اندازه‌ی سر فرد استفاده کننده، می‌شود. تسمه یاد شده بایستی طوری بر روی کلاه نصب شود که تنظیم آن بدون برداشتن کلاه از روی سر عملی
باشد.
نوار عرق گیر: یک قسمت از نوارهای داخلی کلاه است که در ناحیه‌ی پیشانی کلاه ایمنی قرار گرفته و امکان جذب عرق‌های ایجاد شده را فراهم می‌آورد. نوارهای عرق گیر بایستی قابل شستشو و قابل تعویض باشند.
هر کلاه ایمنی باید در قسمت داخلی پوسته محافظ، محتوی برچسبی باشد که اطلاعاتی در خصوص نام تولید کننده، طراح و نوع کلاس در آن درج شده باشد.

نوع فایل: دانلود PDF طبقه بندی کلاس و زنگ کلاه ایمنی بر اساس ANSI
تعداد صفحات: 6 
  طبقه بندی کلاس و زنگ کلاه ایمنی بر اساس ANSI.pdf (اندازه 935.12 KB / تعداد دانلود: 85)