![[-]](https://www.occupationalhealth.ir/images/netpen/collapse.png "[-]")
09-12-2015، 04:20 PM
بررسی ارتباط تواناييهای شناختی با آگاهی موقعيتی و عملکرد رانندگان اتوبوس در رانندگی
نویسندگان: مجتبی عباس زاده، سيدابولفضل ذاکريان *، علی نحوی ، جبرائيل نسل سراجی
گروه مهندسی بهداشت حرفهای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ايران ، zakerian@sina.tums.ac.ir
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
چکيده مقاله:
مقدمه: از مفهوم آگاهی موقعيتی در تجزيه و تحليل رفتار رانندگان مطالعات گذشته استفاده شده است. با اين وجود ارتباط بين اجزا آگاهي موقعيتی، عملکرد و توانايی شناختی رانندگان اتوبوس بررسی نشده است. هدف مطالعه حاضر بررسی ارتباط بين توانايی‌های شناختی و آگاهی موقعيتی و عملکرد رانندگان در شبيه‌سازي رانندگی اتوبوس می‌باشد.
روش انجام کار: در مطالعه حاضر 30 راننده حرفه‌اي اتوبوس که دارای مدرک ديپلم و بالاتر بودند، شرکت کردند. از روش SAGAT برای بررسی آگاهی موقعيتی و از آزمون‌های ميدان ديد مفيد، اشکال جای گرفته و حافظه فعال برای اندازه‌گيری تواناييهای شناختی استفاده شد. زمان واکنش ترمز زدن و انحرافات از مسير رانندگی معيارهای عملکرد رانندگی در اين مطالعه بودند.
يافته ها: نتايج ارتباط معناداری بين آگاهي موقعيتی رانندگان در قبل و بعد از شرايط خطرناک نشان دادند. بين ظرفيت حافظه فعال،توجه توزيع شده، توجه انتخابی واشکال جای گرفته با سطح يک آگاهی موقعيتي رابطه معناداری ديده شد. همچنين نتايج اين مطالعه بين حافظه فعال، توجه توزيع شده با انحراف از مسير رابطه معناداری نشان داد.
بحث و نتيجه‌گيری: نتايج نشان داد که در کل آگاهی موقعيتي راننده بعد از شرايط خطرناک افزايش مييابد. اين مطالعه نشان داد که توانايی‌هاي شناختی تنها سطح يک آگاهی موقعيتی را تحت تأثير قرار می‌دهند. با توجه به نقش آگاهي موقعيتی در عملکرد رانندگی، نتايج حفظ مسير نشان می‌دهند که ادراک ممکن است يک عامل کليدی در عملکرد رانندگی بعد از شرايط خطرناک باشد.
واژه‌های کلیدی: آگاهی موقعيتی، توانايی شناختی، عملکرد در رانندگی، شرايط خطرناک،
نوع فایل:PDF
تعداد صفحات:13
منبع:مجله ارگونومی
iehfsj-v2n3p1-fa.pdf (اندازه 629.4 KB / تعداد دانلود: 224)
نویسندگان: مجتبی عباس زاده، سيدابولفضل ذاکريان *، علی نحوی ، جبرائيل نسل سراجی
گروه مهندسی بهداشت حرفهای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ايران ، zakerian@sina.tums.ac.ir
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
چکيده مقاله:
مقدمه: از مفهوم آگاهی موقعيتی در تجزيه و تحليل رفتار رانندگان مطالعات گذشته استفاده شده است. با اين وجود ارتباط بين اجزا آگاهي موقعيتی، عملکرد و توانايی شناختی رانندگان اتوبوس بررسی نشده است. هدف مطالعه حاضر بررسی ارتباط بين توانايی‌های شناختی و آگاهی موقعيتی و عملکرد رانندگان در شبيه‌سازي رانندگی اتوبوس می‌باشد.
روش انجام کار: در مطالعه حاضر 30 راننده حرفه‌اي اتوبوس که دارای مدرک ديپلم و بالاتر بودند، شرکت کردند. از روش SAGAT برای بررسی آگاهی موقعيتی و از آزمون‌های ميدان ديد مفيد، اشکال جای گرفته و حافظه فعال برای اندازه‌گيری تواناييهای شناختی استفاده شد. زمان واکنش ترمز زدن و انحرافات از مسير رانندگی معيارهای عملکرد رانندگی در اين مطالعه بودند.
يافته ها: نتايج ارتباط معناداری بين آگاهي موقعيتی رانندگان در قبل و بعد از شرايط خطرناک نشان دادند. بين ظرفيت حافظه فعال،توجه توزيع شده، توجه انتخابی واشکال جای گرفته با سطح يک آگاهی موقعيتي رابطه معناداری ديده شد. همچنين نتايج اين مطالعه بين حافظه فعال، توجه توزيع شده با انحراف از مسير رابطه معناداری نشان داد.
بحث و نتيجه‌گيری: نتايج نشان داد که در کل آگاهی موقعيتي راننده بعد از شرايط خطرناک افزايش مييابد. اين مطالعه نشان داد که توانايی‌هاي شناختی تنها سطح يک آگاهی موقعيتی را تحت تأثير قرار می‌دهند. با توجه به نقش آگاهي موقعيتی در عملکرد رانندگی، نتايج حفظ مسير نشان می‌دهند که ادراک ممکن است يک عامل کليدی در عملکرد رانندگی بعد از شرايط خطرناک باشد.
واژه‌های کلیدی: آگاهی موقعيتی، توانايی شناختی، عملکرد در رانندگی، شرايط خطرناک،
نوع فایل:PDF
تعداد صفحات:13
منبع:مجله ارگونومی
iehfsj-v2n3p1-fa.pdf (اندازه 629.4 KB / تعداد دانلود: 224)