[masoomi]

آشنایی با لوزی شناسایی خطر یا لوزی NFPA 
خطرات مواد شیمیایی توأم با ازدیاد مصرفشان در صنایع مختلف افزایش یافته و از طرفی چون به خاطر سپردن خطرات مواد شیمیایی گوناگون و چگونگی مقابله با آنها برای هر شخص امکان‌پذیر نیست. بنابراین جهت سهولت در مورد آگاهی از خطر هر ماده شیمیایی از یک لوزی چهار خانه استفاده می‌شود. تا هر شخصی با توجه به آشنایی قبلی با مشخصات این لوزی از چگونگی خطرات آن ماده شیمیایی آگاه گردد.

نوع فایل: Word
تعداد صفحات: 3
  آشنایی با لوزی شناسایی خطر یا لوزی NFPA.docx (اندازه 15.7 KB / تعداد دانلود: 91)

آشنایی با لوزی شناسایی خطر

لوزی خطر دارای چهار خانه است.

خانه بالایی مربوط به قابلیت اشتعال جسم می باشد.(رنگ قرمز)
خانه سمت راست قابلیت فعل و انفعال شیمیایی را نشان می دهد.(رنگ زرد)
خانه سمت چپ خطرات بهداشتی را نشان می دهد.(رنگ آبی)
خانه پایینی نشان دهنده ی خطرات خاص می باشد.(رنگ سفید)

قابلیت اشتعال

درجه 4 : گازهای شدیداْ قابل اشتعال و مایعات بسیار فرار و موادی که در حالت گرد و غبار در هوا تشکیل مخلوط انفجاری می دهند.(سولفید هیدروژن – استالدئید – اسید پیکریک)
درجه 3: مایعاتی که تقریباْ در حالت نرمال مشتعل می شوند.(هیدروکسیل آمین – فسفر سفید – استایرن)
درجه 2: مایعاتی که جهت مشتعل شدن باید مقداری حرارت ببینند.(اسید استیک – نفتالن – فرم آلدئید)
درجه 1: موادی که قبل از اشتعال باید حرارت ببینند.(گلیسیرین – سولفور – روی)
درجه صفر : موادی که مشتعل نمی شوند.(اسید نیتریک – پراکسید سدیم – اسید سولفوریک)

خطرات بهداشتی

درجه 4: موادی که مقدار کمی از بخارات آنها می تواند سبب مرگ شود. (هیدروژن سیانید)
درجه 3: موادی که خطر فوق العاده ای برای سلامتی دارند. (سولفید هیدروژن – هیدروکسید سدیم)
درجه 2: موادی که برای سلامتی خطرناک هستند.(اکسید اتیلن – نفتالین)
درجه 1: موادی که خطرات کمی برای سلامتی دارند.(کلسیم)
درجه صفر : موادی که تحت شرایط حریق نیز خطری برای سلامتی ندارند.(برنز – فسفر قرمز)

قابلیت فعل و انفعال شیمیایی (قابلیت انفجار)

درجه 4: موادی که در حرارت و فشار معمولی قادر به تجزیه یا واکنش انفجاری است.(اسید پیکریک – تری نیترو تولوئن)
درجه 3: موادی که قادر به تجزیه یا واکنش انفجاری بوده ولی جهت این کار به چاشنی یا حرارت کافی نیاز دارند.(فلوئور)
درجه 2: موادی که در حالت عادی ناپایدار بوده و تغییرات شیمیایی یافته ولی منفجر نمی شوند.
درجه 1: موادی که در حالت عادی پایدار بوده ولی در حرارت و فشار بالا ممکن است ناپایدار شوند و با آب واکنش نموده و انرژی آزاد نمایند.(روی)
درجه صفر : موادی که در حالت عادی حتی در شعله پایدار هستند و با آب واکنش نمی دهند.(ذغال چوب)

 خطرات خاص

خطرات خاص شامل خطر واکنش با آب یا پلیمریزه شدن و یا خطر مواد رادیو اکتیو را نشان می دهد.(در این لوزی عددی نوشته نمی شود و خود عامل خطر بصورت اختصاری نوشته می شود مانند W برای مواد واکنش دهنده با آب، OXY مواد اکسید کننده، Acid اسید، ALK قلیا، COR مواد خورنده، P مواد با خواص پلیمریزاسیون)

بنابراین سولفوریک اسید با لوزی خطر زیر

مایعی است بدون قابلیت اشتعال، که در حالت عادی ناپایدار بوده و تغییرات شیمیایی یافته ولی منفجر نمی شود همچنین استنشاق مقدار کمی از بخارات آنها می تواند سبب مرگ شود.
نیتریک اسید با لوزی خطر زیر

مایعی است نسبتاً فرار که در حالت عادی حتی در شعله پایدار بوده و مشتعل نمی شود، مقدار کمی از بخارات آنها می تواند سبب مرگ شود.  همچنین علامت OX بیانگر اکسید کننده بودن آن است.
برم با لوزی خطر زیر

مایعی است بدون قابلیت اشتعال که قادر به تجزیه یا واکنش انفجاری بوده ولی جهت این کار به چاشنی یا حرارت کافی نیاز دارد. مقدار کمی از بخارات آنها می تواند سبب مرگ شود.

نویسنده: علی امینی