ارزیابی و مدیریت خطر ایمنی، بهداشتی و زیست محیطی شرکت لوله سازی اهواز به روش «ویلیام فاین»
شهلا کعب زاده 2، مهدی ایرانخواهی 3 * سیدعلی جوزی1
۱)گروه محیط زیست، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال
۲) گروه زیست، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات اهواز
۳) گروه محیط زیست، دانشکده محیط زیست و انرژی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
چکیده
مقدمه: فرآیند تولید در کارخانه لوله سازی اهواز همانند سایر محیطهای صنعتی به دلیل ماهیت و نوع فعالیتها با
مخاطرات مختلفی از نظر ایمنی، سلامت، بهداشت و محیط زیست همراه میباشد، در نتیجه امکان آسیب به انسان،
تجهیزات و محیط زیست، در صورت وقوع حادثه، وجود دارد. از این رو، مطالعه کنونی در زمینه ارزیابی و مدیریت خطر ایمنی،
بهداشتی و زیست محیطی با هدف شناسایی مخاطرات احتمالی، تخمین میزان خطر، کنترل و کاهش سطح خطر و در راستای
حفظ سلامت پرسنل، تجهیزات، سرمایه و محیط زیست تحت تأثیر به انجام رسید.
که از فنون سازمان یافته و نظام مند ارزیابی خطر در شناسایی «ویلیام فاین» مواد و روشها: در این تحقیق از روش
خطرات بالقوه و برآورد سطح خطر، در راستای مدیریت خطر و کاهش آن به سطحی قابل قبول است، استفاده شد. به این
منظور پس از شناسایی فعالیتها و فرآیندهای کارخانه، خطرات و عوامل بالقوه آسیب رسان شناسایی و سپس با توجه به
شدت اثر، احتمال وقوع و پیامدهای احتمالی مواجهه آن با انسان، محیط زیست و تجهیزات، کار ارزیابی و طبقه بندی خطرات
انجام شد.
یافتههای پژوهش: سطح خطر در فعالیتهای عملیات کوره القایی (پرت اپوکسی) با نمره ۳۰۰، آزمون آبی (از
جهت آلودگی صوتی) با امتیاز ۳۰۰، سنگ زنی داخل لوله با نمره ۲۴۰ و آزمایش لوله با فشار آب با امتیاز ۲۰۰ دارای بالاترین
سطح خطر (اضطراری) و فعالیتهایی مانند پخ زنی سر و ته لوله (دور ریزتراشه) با امتیاز ۱۹۲، بهره برداری از ارهٔ
گردان (برخورد لوله به فرد) با نمره ۱۸۰، فرآیند جوش با امتیاز ۱۶۰، شستشو با اسید فسفریک با نمره ۱۲۰ دارای میزان خطر
متوسط (غیرطبیعی) و فعالیتهایی مانند سقوط افراد (پریفر) با نمره ۱۶، آزمون آبی (از منظر ترکیدن لوله) با امتیاز ۹ و غلت
خوردن کویل با امتیاز ۵ دارای کمترین میزان خطر (طبیعی) میباشند.
بحث و نتیجه گیری: حوادث ناشی از کار در طول اجرای این تحقیق دارای کاهش نسبی بوده و با توجه به افزایش
شاغلین واحدهای تحت بررسی درسال ۱۳۸۶ (زمان مطالعه) نسبت به سال ۱۳۸۵، ضریب شدت تکرار حوادث به طور متوسط
حدود ۴۲ درصد و تعداد روزهای تلف شده کاری حدود ۴۹ درصد کاهش داشته است.
ارزیابی و مدیریت خطر ایمنی، بهداشتی و زیست محیطی شرکت لوله سازي اهواز به روش « ویلیام فاین ».pdf (اندازه 402.89 KB / تعداد دانلود: 1,126)
شهلا کعب زاده 2، مهدی ایرانخواهی 3 * سیدعلی جوزی1
۱)گروه محیط زیست، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال
۲) گروه زیست، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات اهواز
۳) گروه محیط زیست، دانشکده محیط زیست و انرژی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
چکیده
مقدمه: فرآیند تولید در کارخانه لوله سازی اهواز همانند سایر محیطهای صنعتی به دلیل ماهیت و نوع فعالیتها با
مخاطرات مختلفی از نظر ایمنی، سلامت، بهداشت و محیط زیست همراه میباشد، در نتیجه امکان آسیب به انسان،
تجهیزات و محیط زیست، در صورت وقوع حادثه، وجود دارد. از این رو، مطالعه کنونی در زمینه ارزیابی و مدیریت خطر ایمنی،
بهداشتی و زیست محیطی با هدف شناسایی مخاطرات احتمالی، تخمین میزان خطر، کنترل و کاهش سطح خطر و در راستای
حفظ سلامت پرسنل، تجهیزات، سرمایه و محیط زیست تحت تأثیر به انجام رسید.
که از فنون سازمان یافته و نظام مند ارزیابی خطر در شناسایی «ویلیام فاین» مواد و روشها: در این تحقیق از روش
خطرات بالقوه و برآورد سطح خطر، در راستای مدیریت خطر و کاهش آن به سطحی قابل قبول است، استفاده شد. به این
منظور پس از شناسایی فعالیتها و فرآیندهای کارخانه، خطرات و عوامل بالقوه آسیب رسان شناسایی و سپس با توجه به
شدت اثر، احتمال وقوع و پیامدهای احتمالی مواجهه آن با انسان، محیط زیست و تجهیزات، کار ارزیابی و طبقه بندی خطرات
انجام شد.
یافتههای پژوهش: سطح خطر در فعالیتهای عملیات کوره القایی (پرت اپوکسی) با نمره ۳۰۰، آزمون آبی (از
جهت آلودگی صوتی) با امتیاز ۳۰۰، سنگ زنی داخل لوله با نمره ۲۴۰ و آزمایش لوله با فشار آب با امتیاز ۲۰۰ دارای بالاترین
سطح خطر (اضطراری) و فعالیتهایی مانند پخ زنی سر و ته لوله (دور ریزتراشه) با امتیاز ۱۹۲، بهره برداری از ارهٔ
گردان (برخورد لوله به فرد) با نمره ۱۸۰، فرآیند جوش با امتیاز ۱۶۰، شستشو با اسید فسفریک با نمره ۱۲۰ دارای میزان خطر
متوسط (غیرطبیعی) و فعالیتهایی مانند سقوط افراد (پریفر) با نمره ۱۶، آزمون آبی (از منظر ترکیدن لوله) با امتیاز ۹ و غلت
خوردن کویل با امتیاز ۵ دارای کمترین میزان خطر (طبیعی) میباشند.
بحث و نتیجه گیری: حوادث ناشی از کار در طول اجرای این تحقیق دارای کاهش نسبی بوده و با توجه به افزایش
شاغلین واحدهای تحت بررسی درسال ۱۳۸۶ (زمان مطالعه) نسبت به سال ۱۳۸۵، ضریب شدت تکرار حوادث به طور متوسط
حدود ۴۲ درصد و تعداد روزهای تلف شده کاری حدود ۴۹ درصد کاهش داشته است.
ارزیابی و مدیریت خطر ایمنی، بهداشتی و زیست محیطی شرکت لوله سازي اهواز به روش « ویلیام فاین ».pdf (اندازه 402.89 KB / تعداد دانلود: 1,126)