ضمیمه H: رو محاسبه دو طرفه برای مخلوطهای بخار حلال هیدروکربنی تصفیه شده معین
RCP فقط برای حلالهای هیدروکربنی که شامل آلفاتیک های اشباع شده (نرمال، ایزو آلکانها و سیکلو آلکانها) و آروماتیکها با تعداد کربن C5-C15 که از مواد نفتی بهدست میآیند و دارای نقطه جوش 35-320 سانتی گراد است، بهکار میرود و برای مواد نفتی مشتق از سوختها، روغنهای روان کننده یا مخلوط حلالها بهکار نمیرود. همچنین برای هیدروکربنهایی که سمیت آنها بهطور معنیداری بیشتر از مخلوط است (مثل بنزن) نیز بهکار نمیرود.
اگر تمام اجزاء مخلوط شامل موادی با OEL مشخص باشد، باید مطابق ضمیمه عمل نمود. هنگامی که مخلوط شامل مقدار مشخصی از یک ماده است که یک OEL دارد. (در مواردی که استفاده از OEL باعث کمتر شدن GGV-TWAmixture شود)، همان مقادیر مشخص OEL باید در RCP وارد شود (ستون D جدول H-1). هنگامیکه مخلوط به تنهایی یک OEL مشخص دارد، برای آن مقدار از روشهای این ضمیمه استفاده نمیشود. رابطه محاسبه دو طرفه مخلوط عبارتست از:
OEL-TWA :GGVmixture محاسبه شده برای مخلوط
GGVa: مقدار راهنما (یا OEL) برای گروه (یا ماده)
Fa: کسر جرم مایع گروه (یا ماده) در مخلوط هیدروکربنی (بین 1 -0)، درصد وزنی
در محاسبه باید مشخص شود که از کدام قسمت جدول (ستون B یا C) استفاده میشود. مقدار محاسبه شده باید به نزدیکترین عدد گرد شود.
APPENDIX H: Reciprocal Calculation Method for Certain Refined Hydrocarbon Solvent Vapor Mixtures
هدف کمیته تدوین حدود مجاز عوامل شیمیایی، ارائه OEL برای کلیه مواد و مخلوطهایی است که شواهدی از اثرات بهداشتی آنها در غلظتهای معمول محیط کار وجود دارد. زمانی که شواهد زیادی در مورد آنها وجود داشته باشد، OEL تعیین میشود. با این وجود حلالهای هیدروکربنی اغلب ترکیب پیچیده و متغیر دارند. در چنین مواردی استفاده از رابطه محاسباتی ارائه شده برای مخلوط مواد ( ضم د) مشکل است، چون این مخلوطهای نفتی دارای تعداد زیادی از ترکیباتی هستند که بسیاری از آنها فاقد OEL میباشند.
روش محاسبه دوطرفه (RCP) برای بهدست آوردن حدود مواجهه شغلی (OEL) حلالهای هیدروکربنی تصفیه شده، به کار میرود. این حلالها اغلب بهصورت مخلوطی هستند که از تقطیر نفت خام در یک دامنه مشخص نقطه جوش بهدست میآیند. این مخلوطها ممکن است بیش از 200 جزء از هیدروکربنهای آلیفاتیک (آلکانها)، سیکلوآلیفاتیک (سیکلو آلکان) و آروماتیک با رنج 5 تا 15 کربن باشند.
دو جنبه RCP عبارتند از: متدولوژی و مقادیر راهنمای گروهی(GGVs) فرمول RCP یک OEL مشخص را بر اساس نسبت جرم مخلوط، GGVs و در جایی که کاربرد داشته باشد OEL ماده خالص، محاسبه میکند. دو نمونه از GGVs منتشر شده در جدول (H-1) نشان داده شده که GGVs از ستون B یا C و OEL از ستون D بهدست میآید.
ACGIH این روش را برای مخلوطهایی که اثرات سمی افزایشی دارند (اثر سمشناسی مشابه بر روی همان ارگان یا سیستم هدف)، بهکار میبرد. اثرات سمشناسی اصلی حلالهای هیدروکربنی شامل انحطاط حاد سیستم اعصاب مرکزی (شامل اثرات سرگیجه و خواب آلودگی تا بیهوشی) و تحریک چشم و دستگاه تنفسی میباشد.
ACGIH این روش را برای مخلوطهایی که اثرات سمی افزایشی دارند (اثر سمشناسی مشابه بر روی همان ارگان یا سیستم هدف)، بهکار میبرد. اثرات سمشناسی اصلی حلالهای هیدروکربنی شامل انحطاط حاد سیستم اعصاب مرکزی (شامل اثرات سرگیجه و خواب آلودگی تا بیهوشی) و تحریک چشم و دستگاه تنفسی میباشد.
اگر در مخلوط هگزان نرمال (OEL-176 mg/m³) و متیل نفتالینها (OEL-3 mg/m³) وجود داشته باشد، که حدود آنها کمتر از GGV است، این اجزاء باید جداگانه اندازهگیری و بر اساس روش ضمیمه E ارزیابی شوند.
RCP فقط برای حلالهای هیدروکربنی که شامل آلفاتیک های اشباع شده (نرمال، ایزو آلکانها و سیکلو آلکانها) و آروماتیکها با تعداد کربن C5-C15 که از مواد نفتی بهدست میآیند و دارای نقطه جوش 35-320 سانتی گراد است، بهکار میرود و برای مواد نفتی مشتق از سوختها، روغنهای روان کننده یا مخلوط حلالها بهکار نمیرود. همچنین برای هیدروکربنهایی که سمیت آنها بهطور معنیداری بیشتر از مخلوط است (مثل بنزن) نیز بهکار نمیرود.
اگر تمام اجزاء مخلوط شامل موادی با OEL مشخص باشد، باید مطابق ضمیمه عمل نمود. هنگامی که مخلوط شامل مقدار مشخصی از یک ماده است که یک OEL دارد. (در مواردی که استفاده از OEL باعث کمتر شدن GGV-TWAmixture شود)، همان مقادیر مشخص OEL باید در RCP وارد شود (ستون D جدول H-1). هنگامیکه مخلوط به تنهایی یک OEL مشخص دارد، برای آن مقدار از روشهای این ضمیمه استفاده نمیشود. رابطه محاسبه دو طرفه مخلوط عبارتست از:
OEL-TWA :GGVmixture محاسبه شده برای مخلوط
GGVa: مقدار راهنما (یا OEL) برای گروه (یا ماده)
Fa: کسر جرم مایع گروه (یا ماده) در مخلوط هیدروکربنی (بین 1 -0)، درصد وزنی
در محاسبه باید مشخص شود که از کدام قسمت جدول (ستون B یا C) استفاده میشود. مقدار محاسبه شده باید به نزدیکترین عدد گرد شود.
محدودیتها:
برای محاسبه فرمول باید در ترکیب مخلوط، جزئیات درصد جرم گروههای جدول H-1 مشخص باشد. این فرمول برای حلالهایی که شامل بنزن یا ان- هگزان یا متیل نفتالین که OEL آنها کمتر از GGV است و خواص سمشناسی مشخصی دارند، بهکار نمیرود. در صورت وجود در مخلوط، این مواد باید به تنهایی با استفاده از روش ضمیمه اندازهگیری و ارزیابی شوند.
این روش نباید برای موقعیتهایی که ترکیب مایع از ترکیب بخار متفاوت است، بهکار رود. در غیر این صورت در این فرمول Fn میتواند با کسر جرم بخار (درصد وزنی بخار) برای هر گروه در مخلوط هیدروکربنی بر اساس غلظتهای خاص هوابردهای اندازهگیری شده، جایگزین شود.
GGVs فقط برای بخارات بهکار میرود و برای میستها یا آئروسلها بهکار نمیرود. این روش برای مخلوط اولفینها یا دیگر ترکیبات غیراشباع یا هیدروکربنهای آروماتیک پلیسیکلیک بهکار نمیرود.
مثال: مشخصات یک حلال شامل ترکیب وزنی و مقادیر راهنمای گروهی به قرار زیر است. GGV آن را محاسبه نمایید:
منابع مورد استفاده:References
European Centre for Ecotoxicology and Toxicology of Chemicals (ECETOC): Occupational exposure limits for hydrocarbon solvents. Special Report No 13. Brussels, Belgium (1997
(Farmer TH: Occupational hygiene limits for hydrocarbon solvents. Ann Occup Hyg 40:237–242 (1995Hollins DM; Kerger BD; Unice KM; et al.: Airborne benzene exposures from cleaning metal surfaces with small volumes of petroleum solvents. Int J Hyg Environ Health 216(3):324–32 (2013
McKee RH; Medeiros AM; Daughtrey WC: A proposed methodology for setting occupational exposure limits for hydrocarbon solvents. J Occ Env Hyg 2:524–542 (2005
(UK Health and Safety Executive (UKHSE): EH40/2000. Occupational Exposure Limits (2000