![[-]](https://www.occupationalhealth.ir/images/netpen/collapse.png "[-]")
09-11-2015، 03:54 PM
بررسی ابعاد کيفيت زندگی کاری و ارتباط آن با رضايت شغلی در يک صنعت خودروسازی
نویسندگان: سيد ابولفضل ذاکريان، غلام حيدر تيموری، ايمان احمدنژاد، مرضيه عباسی نيا، عبدالرسول رحمانی ، مهدی اصغری *
دانشجوی PhD دانشگاه علو پزشکی اراک ، Asghari@arakmu.ac.ir
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: عمومى
چکيده مقاله:
مقدمه: هدف از مطالعه حاضر بررسی ابعاد کيفيت زندگی کاری و ارتباط آن با سطح رضايت شغلی کارکنان شاغل در يک صنعت خودروسازی بود.
مواد و روش‌ها: در اين مطالعه توصيفی- تحليلی 150 نفر از کارگران شاغل در يکی از صنايع خودروسازی شهر تهران به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات 3 پرسشنامه مشخصات دموگرافيک، کيفيت زندگی کاری و رضايت شغلی بودند. برای تجزيه و تحليل داده ها از آمار توصيفی و آزمون‌های آناليز واريانس، تی، همبستگي و آناليز رگرسيون استفاده شد.
يافته‌ها: تقريباً 6% افراد بار کاری خود را کاملا سبک، 11.3% افراد بار کاری خود را متوسط،60.7% افراد سنگين و 22% بسيار سنگين عنوان نمودند. متوسط رضايت شغلی افراد 13.45± 55.94بود. 15.3%(23) افراد دارای رضايت شغلی پايين،68.7%(103) دارای رضايت شغلی متوسط و 16%(24) دارای رضايت شغلي بالا بودند. بين کيفيت زندگی کاری و رضايت شغلی رابطه معنادار و مثبتی وجود داشت (p=0.001). همچنين وضعيت سلامت عمومي بر عامل رضايت شغلی بيشترين تأثير را دارا بود.
نتيجه‌گيری: به‌طور کلی ميان کيفيت زندگی کاری و رضايت شغلی رابطه معنادار و مثبتی وجود داشت، به‌گونه‌اي که کيفيت زندگی کاری بالاتر، رضايت شغلی بيشتری را برای کارکنان به همراه داشت. همچنين نتايج مطالعه حاضر به نقش و تأثير مديريت و سرپرستان برای انجام مداخلات مؤثر به منظور بهبود کيفيت زندگی کاری و رضايت شغلی تأکيد دارد. بنابراين انجام مطالعات بيشتر براي شناسايی ديگر عوامل مؤثر بر کيفيت زندگی کاری و رضايت شغلی پيشنهاد می‌گردد.
واژه‌های کلیدی: کيفيت زندگی کاری، رضايت شغلی، صنعت خودروسازی،
نوع فایل:PDF
تعداد صفحات:11
منبع:مجله ارگونومی
iehfsj-v1n3p36-fa.pdf (اندازه 794.38 KB / تعداد دانلود: 345)
نویسندگان: سيد ابولفضل ذاکريان، غلام حيدر تيموری، ايمان احمدنژاد، مرضيه عباسی نيا، عبدالرسول رحمانی ، مهدی اصغری *
دانشجوی PhD دانشگاه علو پزشکی اراک ، Asghari@arakmu.ac.ir
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: عمومى
چکيده مقاله:
مقدمه: هدف از مطالعه حاضر بررسی ابعاد کيفيت زندگی کاری و ارتباط آن با سطح رضايت شغلی کارکنان شاغل در يک صنعت خودروسازی بود.
مواد و روش‌ها: در اين مطالعه توصيفی- تحليلی 150 نفر از کارگران شاغل در يکی از صنايع خودروسازی شهر تهران به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات 3 پرسشنامه مشخصات دموگرافيک، کيفيت زندگی کاری و رضايت شغلی بودند. برای تجزيه و تحليل داده ها از آمار توصيفی و آزمون‌های آناليز واريانس، تی، همبستگي و آناليز رگرسيون استفاده شد.
يافته‌ها: تقريباً 6% افراد بار کاری خود را کاملا سبک، 11.3% افراد بار کاری خود را متوسط،60.7% افراد سنگين و 22% بسيار سنگين عنوان نمودند. متوسط رضايت شغلی افراد 13.45± 55.94بود. 15.3%(23) افراد دارای رضايت شغلی پايين،68.7%(103) دارای رضايت شغلی متوسط و 16%(24) دارای رضايت شغلي بالا بودند. بين کيفيت زندگی کاری و رضايت شغلی رابطه معنادار و مثبتی وجود داشت (p=0.001). همچنين وضعيت سلامت عمومي بر عامل رضايت شغلی بيشترين تأثير را دارا بود.
نتيجه‌گيری: به‌طور کلی ميان کيفيت زندگی کاری و رضايت شغلی رابطه معنادار و مثبتی وجود داشت، به‌گونه‌اي که کيفيت زندگی کاری بالاتر، رضايت شغلی بيشتری را برای کارکنان به همراه داشت. همچنين نتايج مطالعه حاضر به نقش و تأثير مديريت و سرپرستان برای انجام مداخلات مؤثر به منظور بهبود کيفيت زندگی کاری و رضايت شغلی تأکيد دارد. بنابراين انجام مطالعات بيشتر براي شناسايی ديگر عوامل مؤثر بر کيفيت زندگی کاری و رضايت شغلی پيشنهاد می‌گردد.
واژه‌های کلیدی: کيفيت زندگی کاری، رضايت شغلی، صنعت خودروسازی،
نوع فایل:PDF
تعداد صفحات:11
منبع:مجله ارگونومی
iehfsj-v1n3p36-fa.pdf (اندازه 794.38 KB / تعداد دانلود: 345)