![[-]](https://www.occupationalhealth.ir/images/netpen/collapse.png "[-]")
09-11-2015، 02:28 PM
ارزيابی ريسک اختلالات اسکلتی-عضلانی در کارگران معادن سنگ و صنايع سنگبری کرمانشاه در سال 92
نویسندگان: بهزاد کرمی متين، آذر مهرابی متين، منصور ضيائی *، زينب نظری، حامد يارمحمدی ، فرامرز قره گوزلو
کارشناس ارشد ارگونومی، عضو هيئت علمی گروه بهداشت حرفه‌ای، مرکز تحقيقات عوامل محيطی مؤثر بر سلامت، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه ، ziaei.mansour@gmail.com
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
چکيده مقاله:
زمينه و هدف: کارگران معادن سنگ و صنايع سنگبری، وظايفی از جمله حمل و جابجايی بارهای سنگين را به صورت مکرر و طولانی مدت انجام می‌دهند و در معرض ريسک بالايی از اختلالات ترومای تجمعی می‌باشند. هدف مطالعه حاضر تعيين ميزان شيوع اختلالات اسکلتی-عضلانی و ريسک پوسچرهای کاری در بين کارگران سنگبری‌ها و معادن سنگ می‌باشد.
مواد و روش کار: اين مطالعه توصيفی-تحليلی و مقطعی در سال 1392 بر روی 63 نفر از کارگران سنگبری و 46 نفر از کارگران معادن سنگ کرمانشاه انجام پذيرفت. اطلاعات مورد نياز با استفاده از پرسشنامه استاندارد نورديک، چارت نقشه بدن و روش ارزيابی ريسک REBA جمع‌آوری گرديد. آزمونهای Independent t-test و Mann-Whitney برای مقايسه‌ها و آزمونهای Pearson و Spearman برای سنجش همبستگی به کار برده شد. سطح معناداری آزمون‌ها 0/05 در نظر گرفته شد.
يافته‌ها: بيشترين ميزان شيوع اختلالات اسکلتی-عضلانی در هر دو گروه کارگران سنگبری‌ها و معادن سنگ مربوط به ناحيه کمر و به ترتيب 54% و 39% بود. امتياز نهايی REBA در کارگران سنگبری‌ها و معادن سنگ به ترتيب برابر 1/45±9/06 و 1/18±4/6 بود. در کارگران سنگبری‌ها بين سن، سابقه کار و BMI با اختلالات اسکلتی-عضلانی و در کارگران معادن بين سن، سابقه کار با اين اختلالات ارتباط معناداری يافت شد (p<0/05).
نتيجه‌گيری: نتايج نشان داد که سطح ريسک REBA و شيوع اختلالات اسکلتی-عضلانی در اندام‌های بدن کارگران سنگبری‌ها در نواحی شانه، مچ دست، دست، کمر، ران، زانو، ساق و مچ پا بيشتر از کارگران معادن سنگ بود.
واژه‌های کلیدی: اختلالات ترومای تجمعی، معادن سنگ، سنگبری،
نوع فایل:PDF
تعداد صفحات:8
منبع:مجله ارگونومی
iehfsj-v1n2p28-fa.pdf (اندازه 649.04 KB / تعداد دانلود: 314)
نویسندگان: بهزاد کرمی متين، آذر مهرابی متين، منصور ضيائی *، زينب نظری، حامد يارمحمدی ، فرامرز قره گوزلو
کارشناس ارشد ارگونومی، عضو هيئت علمی گروه بهداشت حرفه‌ای، مرکز تحقيقات عوامل محيطی مؤثر بر سلامت، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه ، ziaei.mansour@gmail.com
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
چکيده مقاله:
زمينه و هدف: کارگران معادن سنگ و صنايع سنگبری، وظايفی از جمله حمل و جابجايی بارهای سنگين را به صورت مکرر و طولانی مدت انجام می‌دهند و در معرض ريسک بالايی از اختلالات ترومای تجمعی می‌باشند. هدف مطالعه حاضر تعيين ميزان شيوع اختلالات اسکلتی-عضلانی و ريسک پوسچرهای کاری در بين کارگران سنگبری‌ها و معادن سنگ می‌باشد.
مواد و روش کار: اين مطالعه توصيفی-تحليلی و مقطعی در سال 1392 بر روی 63 نفر از کارگران سنگبری و 46 نفر از کارگران معادن سنگ کرمانشاه انجام پذيرفت. اطلاعات مورد نياز با استفاده از پرسشنامه استاندارد نورديک، چارت نقشه بدن و روش ارزيابی ريسک REBA جمع‌آوری گرديد. آزمونهای Independent t-test و Mann-Whitney برای مقايسه‌ها و آزمونهای Pearson و Spearman برای سنجش همبستگی به کار برده شد. سطح معناداری آزمون‌ها 0/05 در نظر گرفته شد.
يافته‌ها: بيشترين ميزان شيوع اختلالات اسکلتی-عضلانی در هر دو گروه کارگران سنگبری‌ها و معادن سنگ مربوط به ناحيه کمر و به ترتيب 54% و 39% بود. امتياز نهايی REBA در کارگران سنگبری‌ها و معادن سنگ به ترتيب برابر 1/45±9/06 و 1/18±4/6 بود. در کارگران سنگبری‌ها بين سن، سابقه کار و BMI با اختلالات اسکلتی-عضلانی و در کارگران معادن بين سن، سابقه کار با اين اختلالات ارتباط معناداری يافت شد (p<0/05).
نتيجه‌گيری: نتايج نشان داد که سطح ريسک REBA و شيوع اختلالات اسکلتی-عضلانی در اندام‌های بدن کارگران سنگبری‌ها در نواحی شانه، مچ دست، دست، کمر، ران، زانو، ساق و مچ پا بيشتر از کارگران معادن سنگ بود.
واژه‌های کلیدی: اختلالات ترومای تجمعی، معادن سنگ، سنگبری،
نوع فایل:PDF
تعداد صفحات:8
منبع:مجله ارگونومی
iehfsj-v1n2p28-fa.pdf (اندازه 649.04 KB / تعداد دانلود: 314)