بررسی ارتباط بین سلامت روانی و حداکثر ظرفیت هوازی در کارگران مرد بخش صنعت شهر شیراز
نویسندگان: هادی دانشمندی، علیرضا چوبینه *، عبدالرضا رجایی فرد
استاد مرکز تحقیقات علوم بهداشتی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، alrchoobin@sums.ac.ir
نوع مطالعه: پژوهشی
موضوع مقاله: عمومی
چکیده مقاله:
مقدمه: سلامت روانی عامل مهمی در افزایش بهرهوری نیروی کار به حساب میآید و یکی از عوامل مؤثر بر حداکثر ظرفیت هوازی افراد میباشد. این مطالعه با هدف بررسی ارتباط بین سلامت روانی و حداکثر ظرفیت هوازی و همچنین تعیین عوامل مؤثر بر سلامت عمومی در کارگران مرد بخش صنعت شهر شیراز، صورت پذیرفت.
مواد و روشها: در این مطالعهی مقطعی، 500 نفر از کارگران مرد کارخانجات مختلف شهر شیراز که از سلامتی نسبی برخوردار بودند، به صورت اختیاری شرکت نمودند (گسترهی سن 20 تا 59 سال). ابزار گردآوری دادهها، پرسشنامهی ویژگیهای دموگرافیک (شامل ویژگیهای دموگرافیک و شغلی، آنترپومتریک (قد، وزن و شاخص توده بدنی) و فیزیولوژیک (حداکثر ظرفیت هوازی)) و پرسشنامهی سلامت عمومی (GHQ-28) میباشند. تجزیه و تحلیل دادهها به وسیله نرم افزار SPSS V.16 و با استفاده از آزمونهای T-test و Pearson Correlation انجام گرفت.
یافتهها: میانگین (انحراف استاندارد) نمرهی سلامت عمومی کل در افراد مورد مطالعه برابر با 17 (99/9) و میانگین (انحراف استاندارد) حداکثر ظرفیت هوازی برابر با 95/35 (39/7) میلی لیتر بر کیلوگرم وزن بدن در دقیقه به دست آمد. نتایج نشان دادند که از بین زیر مقیاسهای سلامت عمومی تنها زیر مقیاس "اضطراب و اختلال خواب" و همچنین نمرهی سلامت عمومی کل با حداکثر ظرفیت هوازی ارتباط داشتند. افزون بر آن نتایج نشان دادند بین سابقه کار، شاخص توده بدنی، وضعیت تاهل، میزان تحصیلات و نوع نظام کار (نوبت کار و روز کار) و سلامت عمومی افراد مورد مطالعه ارتباط وجود دارد.
نتیجه گیری: بین سلامت روانی و حداکثر ظرفیت هوازی کارگران مورد مطالعه ارتباط وجود دارد. همچنین، از عواملی همچون سابقه کار، شاخص توده بدنی، وضعیت تاهل، میزان تحصیلات و نوع نظام کار میتوان به عنوان عوامل مؤثر بر سلامت عمومی افراد نام برد.
کلمات کلیدی: GHQ-28، حداکثر ظرفیت هوازی، کارگران،
نوع فایل:PDF
تعداد صفحات:9
منبع:مجله ارگونومی
iehfsj-v1n1p14-fa.pdf (اندازه 601.21 KB / تعداد دانلود: 77)
نویسندگان: هادی دانشمندی، علیرضا چوبینه *، عبدالرضا رجایی فرد
استاد مرکز تحقیقات علوم بهداشتی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، alrchoobin@sums.ac.ir
نوع مطالعه: پژوهشی
موضوع مقاله: عمومی
چکیده مقاله:
مقدمه: سلامت روانی عامل مهمی در افزایش بهرهوری نیروی کار به حساب میآید و یکی از عوامل مؤثر بر حداکثر ظرفیت هوازی افراد میباشد. این مطالعه با هدف بررسی ارتباط بین سلامت روانی و حداکثر ظرفیت هوازی و همچنین تعیین عوامل مؤثر بر سلامت عمومی در کارگران مرد بخش صنعت شهر شیراز، صورت پذیرفت.
مواد و روشها: در این مطالعهی مقطعی، 500 نفر از کارگران مرد کارخانجات مختلف شهر شیراز که از سلامتی نسبی برخوردار بودند، به صورت اختیاری شرکت نمودند (گسترهی سن 20 تا 59 سال). ابزار گردآوری دادهها، پرسشنامهی ویژگیهای دموگرافیک (شامل ویژگیهای دموگرافیک و شغلی، آنترپومتریک (قد، وزن و شاخص توده بدنی) و فیزیولوژیک (حداکثر ظرفیت هوازی)) و پرسشنامهی سلامت عمومی (GHQ-28) میباشند. تجزیه و تحلیل دادهها به وسیله نرم افزار SPSS V.16 و با استفاده از آزمونهای T-test و Pearson Correlation انجام گرفت.
یافتهها: میانگین (انحراف استاندارد) نمرهی سلامت عمومی کل در افراد مورد مطالعه برابر با 17 (99/9) و میانگین (انحراف استاندارد) حداکثر ظرفیت هوازی برابر با 95/35 (39/7) میلی لیتر بر کیلوگرم وزن بدن در دقیقه به دست آمد. نتایج نشان دادند که از بین زیر مقیاسهای سلامت عمومی تنها زیر مقیاس "اضطراب و اختلال خواب" و همچنین نمرهی سلامت عمومی کل با حداکثر ظرفیت هوازی ارتباط داشتند. افزون بر آن نتایج نشان دادند بین سابقه کار، شاخص توده بدنی، وضعیت تاهل، میزان تحصیلات و نوع نظام کار (نوبت کار و روز کار) و سلامت عمومی افراد مورد مطالعه ارتباط وجود دارد.
نتیجه گیری: بین سلامت روانی و حداکثر ظرفیت هوازی کارگران مورد مطالعه ارتباط وجود دارد. همچنین، از عواملی همچون سابقه کار، شاخص توده بدنی، وضعیت تاهل، میزان تحصیلات و نوع نظام کار میتوان به عنوان عوامل مؤثر بر سلامت عمومی افراد نام برد.
کلمات کلیدی: GHQ-28، حداکثر ظرفیت هوازی، کارگران،
نوع فایل:PDF
تعداد صفحات:9
منبع:مجله ارگونومی
iehfsj-v1n1p14-fa.pdf (اندازه 601.21 KB / تعداد دانلود: 77)