شبیه سازی و مدل سازی دیجیتالی انسان در ارگونومی


روشهاي بسياري براي ارزيابي خطرات بالقوه‌ي اختلالات اسكلتي-عضلاني در محيط كار وجود دارد. روشهايي با رويكرد فيزيولوژيك و بيومكانيك وجود داشته كه بسيار پرهزينه و زمانبر هستند. اعتقاد بر اينست كه با روش شبيه سازي مدل سازی دیجیتالی انسان مي توان زمان طراحي را كوتاهتر كرده و در وقت و هزينه طراحي و ارزيابي آن صرفه جويي كرده و فعاليت هاي طراحي را مي توان بصورت فعالانه ارزيابي كرد يعني راهكارهاي ارگونوميكي پيشنهاد شده را مي توان در محيط ديجيتالي