آیین نامه اجرایی اندازهگیری عوامل زیان آور محیط کار - نسخه قابل چاپ +- انجمن بهداشت حرفه ای ایران (https://www.occupationalhealth.ir) +-- انجمن: بهداشت حرفه ای، ارگونومی، ایمنی (https://www.occupationalhealth.ir/forum-72.html) +--- انجمن: سایر موضوعات بهداشت حرفه ای (https://www.occupationalhealth.ir/forum-44.html) +---- انجمن: آیین نامههای بهداشت حرفهای و ایمنی کار (https://www.occupationalhealth.ir/forum-60.html) +---- موضوع: آیین نامه اجرایی اندازهگیری عوامل زیان آور محیط کار (/thread-4247.html) |
آیین نامه اجرایی اندازهگیری عوامل زیان آور محیط کار - masoomi - 11-26-2019 طبق بخشنامه شماره 8621 مورخ 8/5/82 صادره از سوی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی کارخانهها موظفند حداقل سالیانه یکبار نسبت به اندازهگیری عوامل زیان آور محیط کار خود اقدام نمایند. آیین نامه اجرایی اندازهگیری عوامل زیان آور محیط کار فصل اول 1: طبق تبصره 1 ماده 196 قانون کار، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی مسئول برنامه ریزی، کنترل، ارزشیابی و بازرسی در زمینه بهداشت کار و درمان کارگری بوده و موظف است اقدامات لازم را در این زمینه به عمل آورد. 2: طبق بخشنامه شماره 8621 مورخ 8/5/82 صادره از سوی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی کارخانهها موظفند حداقل سالیانه یکبار نسبت به اندازهگیری عوامل زیان آور محیط کار خود اقدام نمایند. 3: اندازهگیری عوامل زیان آور محیط کار طبق بخشنامه مذکور لازم است قبل از شروع معاینات دوره ای صورت گیرد. 4: شناسایی کلیه مشاغل موجود در کارخانه، عوامل زیان آور هریک از آنها و بررسی اقدامات کنترلی انجام شده به عهده کارشناس بهداشت حرفهای میباشد. 5: تشخیص عوامل زیان آوری که نیاز به ارزیابی و بررسی دارند به عهده کارشناس بهداشت حرفهای میباشد. فصل دوم: اهداف هدف از اندازهگیری عوامل زیان آور دستیابی به مقادیر واقعی عوامل زیان آور موجود در محیط کار و مقایسه آنها با مقادیر استاندارد و در صورت نیاز انجام اقدامات کنترلی میباشد. فصل سوم: فراخوانی پیمانکار 1: از شرکتهای فعال در سنجش عوامل زیان آور استعلام شود. 2: دارا بودن مجوز فعالیت در زمینه اندازهگیری از سوی یکی از دانشگاههای علوم پزشکی کشور و گواهی نامه کالیبره بودن دستگاههای کالیبره کننده ازسوی شرکت طرف قرار داد الزامی است. 3: پاسخ استعلامها و تعرفههای پیشنهادی بررسی و یکی از شرکتها جهت ارزیابی عوامل زیان آور انتخاب گردد. 4: اطلاعات مورد نیاز جهت اندازهگیری شامل نقشه کارگاه، هدف، روش، تعداد نقاط اندازه گیری، روز و ساعت اندازهگیری به شرکت طرف قرارداد اعلام گردد. 5: کارشناس مسئول بهداشت حرفهای کارخانه موظف است در هنگام ارزیابی عوامل زیان آور. اپراتور سنجش را بهطور تمام وقت همراهی نماید. فصل چهارم: ارزیابی بخش اول: صدا الف - اهداف ارزیابی صدا شامل موارد زیر میباشد: - اندازهگیری صدای یک دستگاه معین برای اهداف صنعتی. - اندازهگیری به منظور تعیین منابع اصلی تولید صدا. - اندازهگیری محیطی صدا. - اندازهگیری مشخص نمودن میزان مواجهه کارگران. - اندازهگیری به منظور آنالیز فرکانسی. -اندازهگیری برای تعیین روش و چگونگی کنترل صدا. ب - روشهای اندازهگیری جهت دستیابی به هریک از اهداف شش گانه ذکر شده یکی از موارد زیر میباشد: - اندازهگیری و ارزیابی محیطی: از این روش برای تعیین و مشخص نمودن توزیع تراز فشار صوت و محدودههای خطر در کارگاه و همچنین تعیین منابع اصلی صوت برای کنترل صدا استفاده میشود. - اندازهگیری به منظور ارزیابی مواجهه کارگر: اندازهگیری باید در محلهای تردد کارگر و در ناحیه شنوایی وی انجام شود. ج – اجرا: - نقشه سالنهایی که کارگران در معرض صدا میباشند تهیه شود. این نقشه لازم است دربرگیرنده موارد زیر باشد: - محل استقرار کلیه منابع تولید کننده صدا (ماشین آلات، فنها و ….). - محل تردد افراد - اطلاعات تکمیلی نقشه: این اطلاعات با ید پاسخگوی سئوالاتی همانند موارد زیر باشد: - تعداد منابع تولید کننده صدا و نوع صدای آن از نظر زمان تداوم شامل پیوسته (یکنواخت. متغیر بازمان و منقطع)، ضربهای و کوبهای باشد. - شرایط و موانعی که سبب جذب، انعکاس و رزونانس میشود. - میانگین ساعت کار ماشین آلات بر حسب سال، ماه و روز. - تعداد افراد شاغل بر روی هر ماشین و در هر سالن در هر شیفت. - مدت زمان ساعت کاری، اضافه کاری و بررسی گردش کار. - تعیین نقاط اندازهگیری بر روی نقشه و اجرای آن در سالن. - هماهنگی با امور فنی جهت بررسی اجمالی منابع صدا و سرویس دستگاهها جهت حذف منابع ثانویه تولید صدا. - تعیین تاریخ روز و ساعت انجام اندازهگیری و اعلام آن به پیمانکار طرف قرارداد و همچنین به واحدهای ذیربط جهت همکاری و هماهنگیهای لازم با در نظر گرفتن این نکته که روز تعیین شده طبق پیش بینی، پرکارترین روز کاری ماشین آلات موجود در محیطهای کاری مورد نظر باشد. - در روز اندازهگیری به این امر توجه شود که هیچ دستگاهی خارج از دستگاههای تعریف شده و روتین سالن به آن قسمت اضافه نشده باشد. - در فرم اندازهگیری محلی برای ثبت صدا در شرایط عادی و غیر عادی در نظر گرفته شود. بخش دوم: ارتعاش الف - اهداف ارزیابی ارتعاش شامل موارد زیر میباشد: - اندازهگیری برای اهداف صنعتی (عیب یابی و بازرسی فنی دستگاهها). - اندازهگیری برای مشخص نمودن میزان مواجهه کارگر. - اندازهگیری برای آنالیز فرکانس. - اندازهگیری برای کنترل ارتعاش. ب - روشهای اندازهگیری جهت دستیابی به نتایج روشن و قابل استفاده بر اساس اهداف اندازهگیری یکی از موارد زیر میباشد: - روش اندازهگیری ارتعاش صنعتی: کاربرد این روش به منظورهای مختلفی صورت میگیرد که عیب یابی دستگاهها مهمترین آن است. - روش اندازهگیری ارتعاش تمام بدن. - روش اندازهگیری ارتعاش دست – بازو. - روش اندازهگیری ارزیابی حدود مواجهه کارگر. - دزیمتری ارتعاش. ج – اجرا: - نقشه ساده محیط کار تهیه شود. این نقشه لازم است دربرگیرنده موارد زیر باشد: - مقیاس نقشه مشخص باشد. - محل استقرار کلیه منابع تولید کننده ارتعاش. - محل توقف کارگران در معرض ارتعاش. - اطلاعات زیر در برنامه ریزی اندازهگیری ارتعاش لازم است ثبت گردد: - میانگین ساعت کار ماشین آلات بر حسب سال، ماه و روز. - تعداد افراد شاغل بر روی هر یک آر منابع تولید کننده ارتعاش در هر شیفت. - مدت زمان ساعت کاری. اضافه کاری و بررسی گردش کار. - تعیین نقاط اندازهگیری بر روی نقشه و اجرای آن در سالن در صورت نیاز. - هماهنگی با امور فنی جهت بررسی اجمالی منابع تولید ارتعاش و سرویس دستگاهها جهت حذف منابع ثانویه ارتعاش. - درصورتی که اهداف کنترل ارتعاش مد نظر باشد، علاوه بر موارد فوق نیاز به جمعآوری اطلاعاتی چون مشخصات فنی دستگاهها، مشخصات فنی سازههای بنای کارگاه و نیز مشخصات فوندانسیون محل نصب دستگاهها میباشد. - تعیین تاریخ روز و ساعت انجام اندازهگیری و اعلام آن به پیمانکار طرف قرارداد. - در روز اندازهگیری به این امر توجه شود که هیچ دستگاهی خارج از دستگاههای تعریف شده و روتین سالن به آن قسمت اضافه نشده باشد. بخش سوم: شرایط جوی محیط کار الف - اهداف ارزیابی شرایط جوی محیط کار شامل موارد زیر است: - اندازهگیری برای مشخص نمودن میزان استرس حرارتی کارگر. - اندازهگیری برای مشخص نمودن مدت زمان کار – استراحت کارگران در فرایندهای دارای استرس گرمایی و سرمایی (تعیین مدت زمان مواجهه). - اندازهگیری برای مشخص نمودن میزان راحتی افراد. ب - روشهای اندازهگیری جهت دستیابی به نتایج روشن و قابل استناد بر اساس اهداف اندازهگیری شامل یکی از موارد زیر میباشد: - WBGT - HIS ج - اجرا: - نقشه ساده محیط کار تهیه شود. این نقشه لازم است دربرگیرنده موارد زیر باشد: - مقیاس نقشه - محل استقرار دستگاهها خصوصاً" دستگاههای تأثیر گذار در شرایط جوی. - محل توقف کارگران در معرض استرس بر روی نقشه. - اطلاعات زیر در برنامه ریزی اندازهگیری ارتعاش لازم است ثبت گردد: - میانگین ساعت کار ماشین آلات تأثیر گذار بر شرایط جوی بر حسب سال، ماه و روز - تعداد افراد شاغل بر روی هر ماشین و در هر سالن در هر شیفت. - مدت زمان ساعت کاری. اضافهکاری و بررسی گردش کار. - هماهنگی با امور فنی جهت بررسی اجمالی منابع تأثیر گذار و سرویس دستگاهها جهت حذف منابع تشدید کننده شرایط مطلوب. - گرمترین و سردترین روزهای سال طی حداقل سه سال گذشته از اداره هواشناسی اخذ و جهت اندازهگیری در بدترین شرایط آب و هوایی برنامهریزی گردد. در روز اندازهگیری ثبت اطلاعات زیر در مورد شرایط آب و هوایی محیط خارج کارگاه جهت پیش بینیهای بعدی الزامی است: - درجه حرارت - فشار - رطوبت - نوع پوشش ابری منطقه - سرعت و جهت وزش باد مشاغل مورد ارزیابی با توجه به میزان متابولیسم فعالیتهای قابل انجام در سه گروه سبک، متوسط و سنگین مشخص شود. در روز اندازهگیری، فرایندهای غیر عادی از قبل شناسایی شده در صورت امکان از محیط حذف شوند. بخش چهارم: روشنایی الف - اهداف ارزیابی روشنایی محیط کار شامل موارد زیر میباشد: - بررسی توزیع یکنواختی میزان روشنایی محیط کار. - مقایسه با استانداردها. - تعیین میزان درخشندگی و شدت روشنایی. ب - روش ارزیابی روشنایی محیط کار با توجه به نوع آرایش منابع روشنایی مصنوعی به دو صورت منظم و غیر منظم انجام میشود. ج - اجرا: نقشه ساده محیط کار تهیه شود. نقشه باید دربردارنده اطلاعات زیر باشد: - محل منابع روشنایی طبیعی (پنجرهها، نورگیرها و ….) - محل منابع روشنایی مصنوعی و نوع آنها - محل توقف کارگران - سطوح بازتابش - سطح انجام کار تعیین گردد. - نوع شیفت و گردش کار تعیین گردد. - نوع کار از نظر دقت مورد نیاز دسته بندی شود. - طریقه انتشار نور منابع مصنوعی مشخص شود. بخش پنجم: آلایندههای شیمایی محیط کار (گازها، بخارها و گردوغبارها) الف - هدف از ارزیابی آلایندههای شیمیایی محیط کار موارد زیر میباشد: - انجام بررسیهای تحقیقاتی. - اندازهگیری و تعیین میزان تماس کارگران با آلایندههای مختلف هوا اعم از فیزیکی، شیمایی و بیولوژیکی. - بررسی و تعیین میزان مؤثر بودن روشهای مختلف کنترل آلایندههای شیمیایی محیط کار. - بررسی کمی و کیفی وسایل آزمایشگاهی نمونهگیر. - ارزشیابی دستگاههای آلاینده هوای محیط کار. - بررسی و رسیدگی به شکایات وارده از طرف کارگران. - حسن اجرای قوانین بهداشتی. - تشخیص شرایط نامطلوب و غیر ایمن و شناسایی منابع تولید آلودگی. - تهیه اطلاعاتی در زمینه توزیع زمانی تراکم آلاینده در حین فرایندهای صنعتی. ب - روش نمونهبرداری از آلایندههای هـوای محیط کار مطابـق اهـداف ذکر شده شامل موارد زیر میباشد: - نمونهبرداری از گازها و بخارات به دو روش مستقیم و غیر مستقیم انجام میپذیرد. - نمونهبرداری از گردوغبار با استفاده از پمپ نمونهبرداری فردی و محیطی صورت میپذیرد. ج - اجرا: نقشه محیط کار تهیه شود. نقشه باید دربردارنده اطلاعات زیر باشد: - منابع آلودهکننده هوا و تعداد آنها. - محل استقرار کلیه سیستمهای تهویه (طبیعی یا مکانیکی). - محل استقرار کارگران در محیط کار (در صورتی که اختلاف سطح وجود دارد، ثبت شود). - نوع آلایندهها مشخص شود. - ساعت کاری منابع، تعداد کارگران مورد مواجهه و تعداد کل کارگران حاضر در سالن، شیفت کاری، مدت زمان مواجهه و توزیع زمانی آلایندهها ثبت گردد. - هدف نمونهبرداری مشخص شود. - هرگونه تغییر در مواد اولیه، بینابینی و پروسه تولید با ذکر مقدار تأثیر گذاری آنها در پراکنش آلودگی ثبت گردد. - از عملکرد صحیح سیستمهای تهویه هوا اطمینان حاصل شود. - هرگونه اشکال در دستگاههای موجود که موجب پراکنش غیر معمول آلودگی در هوای محیط کارگاه میشود لازم است رفع گردد (در صورت عدم امکان تحقق این امر موارد و میزان تأثیر گذاری آنها ثبت گردد). - زمان شروع نمونهبرداری و تاریخ انجام آن اعلام گردد. - پیمانکار موظف است در مورد هر یک از آلاینده روش نمونهبرداری و آنالیز را اعلام نماید به شکلی که در بردارنده تمام مراحل نمونهبرداری و آنالیز باشد. |